Eerste week in Paramaribo
Blijf op de hoogte en volg Evelyn
06 Februari 2015 | Suriname, Paramaribo
Halloooo,
Daar ben ik weer!
We hebben deze week veel geregeld.
Zondag zijn we naar een markt geweest. Je vind hier in de lokale supermarkten nauwelijks groenten en fruit dus we hadden bedacht om eens bij een lokale markt te gaan kijken. Na wat geslenter en wat groenten en fruit in onze tassen vonden we het toch echt te warm. Aangezien we onze fietsen nog niet hadden, waren we met de taxi naar de markt gegaan. Toen zijn we afgezet bij de Tulip. Dit is een grote supermarkt waar ze veel Europese producten verkopen. Hier hebben we bijvoorbeeld rundergehakt gekocht, omdat ze dit niet hebben bij de lokale Chinese supermarkten. Zo stond er ook chocolodavla (ik kon mijn geluk niet op natuurlijk) in de koeling. Bleek één zo’n pak 17 SRD te zijn. Dat is omgerekend zo’n 4 euro!!! Ja die mocht ik mooi in de koeling laten staan.
’s Avonds heb ik ervaren hoe het is om geen printer te hebben. We zouden maandag naar de onderwijsstichting gaan en hiervoor hadden we onze motivatiebrieven nodig. Die hadden we al gemaakt, maar niet uitgeprint meegenomen. Het gevolg was dat Evelyn heel fijn een uur erover heeft gedaan om haar motivatiebrief over te schrijven!
Maandagochtend ging de wekker om 8 uur. Gewapend met een sollicitatiebrief en wat andere papieren gingen we naar de onderwijsstichting RKBO. Eerlijk gezegd vond ik het wel spannend of alles goed was geregeld. Daar aangekomen moesten we eerst wat informatie over onszelf opschrijven. Vervolgens mochten we naar de directrice van de stichting. De directrice was net aangesteld en zelf nog zoekende naar het hoe en wat. Het bleek een erg aardige vrouw te zijn en na een gezellig gesprek kregen we te horen dat we stage konden lopen. We zouden later op de dag gebeld worden voor de stageschool. Dus wij optimistisch naar huis, maar één ding moet je goed onthouden: Je bent in Suriname! Daar gaat het allemaal net een beetje anders. Dus aan het einde van de dag waren wij niet gebeld.
Dinsdagochtend stond de vreemdelingendienst op het programma. Toen we het land in kwamen kregen we een visum voor 30 dagen en deze moet je bij de vreemdelingendienst laten verlengen naar 3 maanden. Er werd ons verteld dat we vroeg moesten gaan, omdat het anders druk kon zijn. Eigenlijk was alles zo geregeld. We zijn daarna doorgelopen naar een winkelcentrum. Even snel een ijsje bij de Mc Donalds en toen een rondje gelopen door het winkelcentrum. Wij denken dat het een winkelcentrum is voor de elite van Paramaribo. De prijzen waren niet in verhouding met de winkels die wij hier een straat verderop hebben.
In de middag hebben we gebeld naar de fietsenverhuurder en te horen gekregen dat we onze fietsen konden halen. Onze huisbaas heeft ons er met de auto naartoe gebracht en wij zijn zelf naar huis gefietst. Nou dat is een hele ervaring. We moesten over een drukke weg waar we goed moesten uitkijken, maar uiteindelijk viel de afstand mee. Eenmaal thuis gekomen begon het pas. Als je hier gaat fietsen, ongeacht de afstand, je komt helemaal zweet thuis. En echt dit is niet overdreven. Je weet niet wat je meemaakt gewoon. Het beste is om meteen de douche in te stappen.
Woensdag hebben we een vakantiedagje gehouden. Lekker wat aan het zwembad gezeten en natuurlijk moest ik nog even Wie is de mol terugkijken. Daarnaast hadden we nog steeds geen belletje gehad van de onderwijsstichting, dus besloten we zelf te bellen. We kregen te horen dat we de volgende dag onze brieven (voor de stagescholen) konden komen halen en dan kregen we ook meteen de stageschool te horen.
’s Avonds wilde ik nu eindelijk eens een spelletje spelen. Hier zeur ik al avonden om, maar niemand wilde meedoen. Woensdagavond was het eindelijk over. Onze huisbaas heeft ons leren Troefcallen. Marlou, Babs en ik kregen les van Sharif (de huisbaas). Erg goed zijn we er nog niet in, maar het komt wel!
Donderdagochtend weer vroeg de wekker om een bezoekje te brengen aan de onderwijsstichting. We kregen vrij snel onze brieven mee met de tip dat we misschien even moesten bellen naar de directrice om afspraken te maken. Dat hebben we dan ook meteen gedaan. Ik loop samen met Anne op de Ignatiusschool en we kregen te horen dat we de volgende ochtend om 8.00u langs mochten komen. Joepiee wij gelukkig dat we zo vroeg mogen komen (ahum).
’s Avonds kwamen de laatste drie meiden die nog moesten komen. Daarnaast kregen wij (Marlou, Anne en de drie Belgische meiden) onze inwijding in het huis. De inwijding was werkelijk zenuwslopend. We hebben hier acht hangmatten en we moesten van de ene hangmat naar de andere hangmat zonder de grond aan te raken. We moesten een parcours afleggen. Aan de overkant aangekomen bleek uiteindelijk dat we ook nog terug moesten. Nou manman wat je allemaal over moet hebben voor inspraak in het huis.
Vrijdagochtend was het dan eindelijk zover! We mochten naar stage. Op de fiets kwamen we daar aan en we werden meteen hartelijk ontvangen. Eerst hadden we een gesprek met de directrice over wat algemene dingen en vervolgens kregen we van iemand anders een uitgebreide rondleiding. De leerkrachten hebben zich allemaal voorgesteld. Ze onderbraken zelfs hun lessen ervoor. Vervolgens weer terug naar de directrice en daar mochten we kiezen welke klas. Ik heb groep 5 toegewezen gekregen en ik heb meteen kennisgemaakt met mijn klas en alvast een beetje meegeholpen. Wat kijk ik uit naar maandag!
Vanavond ga ik naar salsa les met de rest van het huis!
Dat was het voor deze week weer!
Liefs!
Daar ben ik weer!
We hebben deze week veel geregeld.
Zondag zijn we naar een markt geweest. Je vind hier in de lokale supermarkten nauwelijks groenten en fruit dus we hadden bedacht om eens bij een lokale markt te gaan kijken. Na wat geslenter en wat groenten en fruit in onze tassen vonden we het toch echt te warm. Aangezien we onze fietsen nog niet hadden, waren we met de taxi naar de markt gegaan. Toen zijn we afgezet bij de Tulip. Dit is een grote supermarkt waar ze veel Europese producten verkopen. Hier hebben we bijvoorbeeld rundergehakt gekocht, omdat ze dit niet hebben bij de lokale Chinese supermarkten. Zo stond er ook chocolodavla (ik kon mijn geluk niet op natuurlijk) in de koeling. Bleek één zo’n pak 17 SRD te zijn. Dat is omgerekend zo’n 4 euro!!! Ja die mocht ik mooi in de koeling laten staan.
’s Avonds heb ik ervaren hoe het is om geen printer te hebben. We zouden maandag naar de onderwijsstichting gaan en hiervoor hadden we onze motivatiebrieven nodig. Die hadden we al gemaakt, maar niet uitgeprint meegenomen. Het gevolg was dat Evelyn heel fijn een uur erover heeft gedaan om haar motivatiebrief over te schrijven!
Maandagochtend ging de wekker om 8 uur. Gewapend met een sollicitatiebrief en wat andere papieren gingen we naar de onderwijsstichting RKBO. Eerlijk gezegd vond ik het wel spannend of alles goed was geregeld. Daar aangekomen moesten we eerst wat informatie over onszelf opschrijven. Vervolgens mochten we naar de directrice van de stichting. De directrice was net aangesteld en zelf nog zoekende naar het hoe en wat. Het bleek een erg aardige vrouw te zijn en na een gezellig gesprek kregen we te horen dat we stage konden lopen. We zouden later op de dag gebeld worden voor de stageschool. Dus wij optimistisch naar huis, maar één ding moet je goed onthouden: Je bent in Suriname! Daar gaat het allemaal net een beetje anders. Dus aan het einde van de dag waren wij niet gebeld.
Dinsdagochtend stond de vreemdelingendienst op het programma. Toen we het land in kwamen kregen we een visum voor 30 dagen en deze moet je bij de vreemdelingendienst laten verlengen naar 3 maanden. Er werd ons verteld dat we vroeg moesten gaan, omdat het anders druk kon zijn. Eigenlijk was alles zo geregeld. We zijn daarna doorgelopen naar een winkelcentrum. Even snel een ijsje bij de Mc Donalds en toen een rondje gelopen door het winkelcentrum. Wij denken dat het een winkelcentrum is voor de elite van Paramaribo. De prijzen waren niet in verhouding met de winkels die wij hier een straat verderop hebben.
In de middag hebben we gebeld naar de fietsenverhuurder en te horen gekregen dat we onze fietsen konden halen. Onze huisbaas heeft ons er met de auto naartoe gebracht en wij zijn zelf naar huis gefietst. Nou dat is een hele ervaring. We moesten over een drukke weg waar we goed moesten uitkijken, maar uiteindelijk viel de afstand mee. Eenmaal thuis gekomen begon het pas. Als je hier gaat fietsen, ongeacht de afstand, je komt helemaal zweet thuis. En echt dit is niet overdreven. Je weet niet wat je meemaakt gewoon. Het beste is om meteen de douche in te stappen.
Woensdag hebben we een vakantiedagje gehouden. Lekker wat aan het zwembad gezeten en natuurlijk moest ik nog even Wie is de mol terugkijken. Daarnaast hadden we nog steeds geen belletje gehad van de onderwijsstichting, dus besloten we zelf te bellen. We kregen te horen dat we de volgende dag onze brieven (voor de stagescholen) konden komen halen en dan kregen we ook meteen de stageschool te horen.
’s Avonds wilde ik nu eindelijk eens een spelletje spelen. Hier zeur ik al avonden om, maar niemand wilde meedoen. Woensdagavond was het eindelijk over. Onze huisbaas heeft ons leren Troefcallen. Marlou, Babs en ik kregen les van Sharif (de huisbaas). Erg goed zijn we er nog niet in, maar het komt wel!
Donderdagochtend weer vroeg de wekker om een bezoekje te brengen aan de onderwijsstichting. We kregen vrij snel onze brieven mee met de tip dat we misschien even moesten bellen naar de directrice om afspraken te maken. Dat hebben we dan ook meteen gedaan. Ik loop samen met Anne op de Ignatiusschool en we kregen te horen dat we de volgende ochtend om 8.00u langs mochten komen. Joepiee wij gelukkig dat we zo vroeg mogen komen (ahum).
’s Avonds kwamen de laatste drie meiden die nog moesten komen. Daarnaast kregen wij (Marlou, Anne en de drie Belgische meiden) onze inwijding in het huis. De inwijding was werkelijk zenuwslopend. We hebben hier acht hangmatten en we moesten van de ene hangmat naar de andere hangmat zonder de grond aan te raken. We moesten een parcours afleggen. Aan de overkant aangekomen bleek uiteindelijk dat we ook nog terug moesten. Nou manman wat je allemaal over moet hebben voor inspraak in het huis.
Vrijdagochtend was het dan eindelijk zover! We mochten naar stage. Op de fiets kwamen we daar aan en we werden meteen hartelijk ontvangen. Eerst hadden we een gesprek met de directrice over wat algemene dingen en vervolgens kregen we van iemand anders een uitgebreide rondleiding. De leerkrachten hebben zich allemaal voorgesteld. Ze onderbraken zelfs hun lessen ervoor. Vervolgens weer terug naar de directrice en daar mochten we kiezen welke klas. Ik heb groep 5 toegewezen gekregen en ik heb meteen kennisgemaakt met mijn klas en alvast een beetje meegeholpen. Wat kijk ik uit naar maandag!
Vanavond ga ik naar salsa les met de rest van het huis!
Dat was het voor deze week weer!
Liefs!
-
06 Februari 2015 - 17:25
Anke:
Juffrouw Evelyn kan beginnen. Groep 5 wat leuk :)
Salsa les, dat is wel even een andere training dan hier in Nederland, leuk joh!
Heel veel plezier volgende week voor de klas!
Xx -
06 Februari 2015 - 20:25
Gerda Nouws:
Leuk dat we kunnen lezen dat je het zo goed getroffen hebt .Heel veel success voor de klas en heb je al spierpijn gehad van de salsa les ,want dat is toch net zo iets als loopscholing maar dan op tempo.!!!
grpetjes Gerda -
06 Februari 2015 - 20:30
Mama:
Fijn te lezen dat het je het zo naar je zin hebt. En via Skype is dit nog eens bevestigd. Je hebt al kennis gemaakt met de eerste kakkerlakken vertelde je en in het washok was een huisgenote ook nog wat gevonden :-) kus mama -
06 Februari 2015 - 22:13
Jolanda Vorsselmans:
Evelyn ....klinkt allemaal wel erg leuk
Jammer van die reep chocolade (knipoog) -
07 Februari 2015 - 21:36
Tiny:
He Evelyn
Mooi begin, veel succes met de eerste lessen op school & met de Salsa -
08 Februari 2015 - 15:04
Ingrid:
wat leuk om je zo te kunnen volgen. Ik ben benieuwd naar je volgende verslag ! succes alvast op school. -
13 Februari 2015 - 14:14
Nanny:
Hoi Evelyn!
Leuk om je hier te volgen! Het zal vast allemaal even wennen zijn maar hopelijk heb je je draai snel gevonden daar. Groep 5! Dat gaat wel lukken met juf Evelyn!! Wens je in ieder geval heel veel succes en geniet van deze gewèldige ervaring!! Ben benieuwd naar je volgende reisverslag!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
