Kabelbaan, watervallen en een dagje zonder mentor!

Jaajaa daar ben ik weer. De leuke reacties op mijn blog zorgen ervoor dat ik er toch weer voor ben gaan zitten. Erg leuk die reacties trouwens! Daar doe ik het graag voor!

Woensdag waren er weinig bijzonderheden op stage. Ze hadden met handenarbeid wel echt een leuke opdracht. De leerlingen waren volgende week begonnen met een werkje en deze hebben ze afgemaakt. Het ging hier om een slipper. Ze hadden hun eigen voet getekend op een papier en het uitgeknipt. Vervolgens op een karton geplakt en de slipper mooi versierd. Ik stond te kijken van de creativiteit in de klas. Dit zag ik voor het eerst.

Op donderdag hebben we altijd een wat minder volle dag. Ik ben met de leerlingen naar de mediatheek gegaan, omdat ze hun boeken weer in moesten leveren. Deze keer kregen ze geen nieuwe boeken mee, omdat het bijna vakantie is. We waren dan ook vrij snel klaar. Bij het teruglopen kon ik wel door de grond zakken. De leerlingen liepen niet netjes in de rij en een aantal leerlingen waren nog net niet aan het rennen. Een aantal leerkrachten zagen dit en dit is ten strengste verboden. Ja wat doe je dan? Even goed boos worden en mijn mentor en dan nog eens overheen laten denderen. Jaajaa af en toe moet je iets hè.
Na een uurtje in de klas gingen de leerlingen weer naar de gym en heb ik met mijn mentor wat gesproken over tripjes die we nog zouden kunnen maken. Ik merk dat de band met mijn mentor steeds beter wordt. Ze moest echt even op gang komen. Nu kan ik zowaar echt met haar lachen.
’s Middags moest ik dan toch echt even nieuwe Deet gaan kopen. Vanaf nu ga ik door het leven met Tropical Bush. Laat die muggen maar mooi ver weg blijven! Nu ben ik sowieso niet lekker genoeg meer.

Er zijn hier nog drie andere meiden van de Pabo Eindhoven en daar mochten we een dag gaan kijken. Zij staan op een particuliere school. Dat betekent dat zij alle doelen nastreven die in Nederland ook worden nagestreefd. Een wereld ging daar open. Alle methode die ze in Nederland hebben stonden daar ook gewoon. Daar werd ik toch wel een tikketje jaloers van. Al dat geprul (zo voelt het soms) met het niveau van de leerlingen en het leuker maken van de lessen. Ik besefte gewoon heel even (jaa echt hééél even maar) dat het met de methodes die ik heb het toch lastiger is om de lessen naar je hand te zetten. Wel erg leuk om weer even in het ‘Nederlandse’ wereldje/onderwijs te stappen.
’s Avonds even snel mijn tas ingepakt voor onze tweedaagse trip en een korte nachtje tegemoet.

Zaterdag moesten we om kwart voor 8 verzamelen en zijn we naar Berg en Dal gereden. Daar zouden we namelijk met de kabelbaan over de Suriname rivier gaan. Prima dacht ik. Even snel over die rivier en klaar. Viel dat even tegen! We moesten een heel parcours van kabelbanen afleggen. Het zweet brak me toch even uit toen ik daar achter kwam. Uiteindelijk viel het allemaal mee en was het een super vette ervaring en ik was een brandplek rijker. We hebben in ieder geval wel 35 meter boven de Suriname rivier gevlogen.
Daarna zijn we doorgereden naar het Stuwmeer. Eerst was hier gewoon land, maar in de jaren ’50 hebben ze hier een grote stuwdam gebouwd en het landschap onder water laten lopen. Waarom dit ook alweer was ben ik even kwijt (haha ja die informatie soms…). We zijn met een boot naar een eiland gevaren in op het Stuwmeer. Daar heb ik voor het eerst weer even zandstrand gevoeld! Wauwie was dat even genieten. Daarna zijn we doorgereden naar de Brownsberg. Dat is een bekende berg hier in Suriname. We hadden werkelijke waar een prachtig uitzicht vanaf onze accommodatie. Aangezien iemand een luiaard had gezien zijn we een stukje gaan wandelen. Helaas kwamen we niets tegen. ’s Avonds gingen we een nachtwandeling doen op zoek naar dieren. Nou joepie de poepie Evelyn weer in haar nopjes (niet bepaald dus zeg maar). Angst om slangen of wat dan ook tegen te komen. Ach ja je bent er maar één keer dus we gaan er maar voor. Uiteindelijk zijn we een grote (ja ik vond hem groot) spin tegengekomen en een kleine slag. Ik weer gelukkig. ’s Nachts lekker samen met Marlou in een bedje geslapen en gedroomd over een spin (hoe toepasselijk).

De volgende dag zouden we flink gaan wandelen om twee watervallen te bekijken. Flink wat flessen water rijker gingen we de tocht maken. Het was serieus flink wandelen. Het was klimmen en dalen en een paar keer heb ik mijn lengte toch nadelig ervaren. Na een flinke wandeling kwamen we bij de Leonvallen. Dit was één waterval waar we even zijn geweest voor een foto. De gidsen wilde snel door naar de Irenevallen, omdat je daar lekker onder de waterval kunt. De toch er naartoe was weer flink wandelen, maar de waterval was prachtig (op mijn profielfoto op Facebook is hij een beetje te zien). Hier konden we afkoelen en genieten van de prachtige natuur. Uiteindelijk moesten we natuurlijk die tocht ook weer terug maken. Stiekem toch ook wel weer blij dat de tocht er weer op zat toen we aankwamen. Nog even gegeten en gerelaxed en de tocht naar huis stond weer op het programma. Wauw wat een mooi weekend!

Maandag op stage ben ik met rekenen wat oefeningen gaan doen om optelsommen en aftreksommen onder de 1000 onder de knie te krijgen. Ik heb bijna een geluksdansje gedaan, omdat ik het gevoel kreeg dat ze het snapte. Nu nog hopen dat dit ook zo is. Bij de taalles ben ik begonnen met eerst een stukje theorie geven en dan pas naar de opdracht kijken. Ik heb het KoFSCHiP geïntroduceerd. Dit kende ze nog niet en daarom was het extra leuk om ze echt iets nieuws te leren. Ik kon het namelijk helemaal naar mijn eigen hand zetten. Na de pauze hadden de leerlingen godsdienstles. Het ging over de laatste dagen van Jezus. Ik heb echt geboeid zitten luisteren. Ze vertelde het namelijk met platen en interactief.

Over dinsdag wil ik niet al te veel vertellen. Het was een normale dag en over woensdag heb ik meer te vertellen.

Woensdag stond ik namelijk alleen voor de klas. Mijn mentor had een vrije dag genomen en ik had alle methodes meegekregen om dingen goed voor te bereiden. Ik had er super veel zin in, maar het werd een soort van een hel. De dag begon goed, maar net voor de pauze begon het. Er was een kleuter jarig en haar moeder vond het leuk om een treintje te bestellen waar alle kleuters in rond konden rijden. Het erge was dat deze trein harde muziek had en recht voor mijn lokaal stopte. Joepie de poepie! Alle leerlingen waren natuurlijk uit concentratie en dat is ook niet meer goed gekomen. Uiteindelijk ben ik zo boos moeten worden. Ik heb gevraagd of zij het nog leuk vonden, want ik niet meer. Ik moest alleen maar boos doen. Tot overmaat van ramp ging er een leerling in zijn boek tekenen en die heb ik dan ook meteen doorgestuurd naar de directrice. Het was behoorlijk leerzaam, maar zo’n dag hoeft van mij niet meer hoor. Eén keer is genoeg. Het moet wel leuk blijven.

Dat was het weer voor deze week. De ouders van Marlou zijn dinsdag aangekomen en we gaan dit weekend met hen op trip naar Galibi. Dat betekent onder andere schildpadden bekijken.

Tot volgende week! Liefs!